ریسک یا وقتی مهمان ناخوانده یک هواپیمای سی ۱۳۰ می باشد

می دونی وقتی خربزه می خوری پای لرزش هم وامیستی .... وقتی می خوای بری مسافرت ریسک حوادث توی مسیر رو می پذیری .... وقتی می ری دریا حتی به قدر یه نخود ریسک غرق شدن رو می پذیری .... واسه همینه شاید وقتی می ری دریا غرق می شی خیلیا می گن :آخه چرا رفت دریا ....وقتی می ری سر کوچه نون بگیری ریسک زیر ماشین رفتن رو می پذیری حتی به قدر یه ارزن ..... ولی وقتی تو خونه ت نشستی داری برنامه ی خانواده نگاه می کنی همزمان هم بادمجونا رو توی تابه سرخ می کنی ..... وقتی لم دادی به پشتی به زور مادرت خودتو واسه امتحانای ثلث اول آماده می کنی و همزمان نقشه می کشی واسه بعد از ظهر که بعد از ساعت خواب ساکنان مجتمع یه فوتبالی بزنی ....تازه آخ جون امروز تعطیل بود ..... وقتی غذاتو خوردی چایی جلوته و یه سیگار داره توی زیر سیگاری می سوزه .... وقتی داری تلفنی به آقاتون می گی که امشب خواهرش اینا می آن شام خونه بعد از کار مسافر کشی رو زود تعطیل کنه بیاد دو کیلو سیب و یه کیلو شیرینی هم بخره و پرتقال هم که دارین .... وقتی زلزله و سیل و کاترینا و رکسانا و غیره و ذلک هم نمی خواد بیاد ، دیگه چه ریسکی رو باید بپذیری ؟ .... شاید باید کف دستتو بو کنی که یهو ممکنه هواپیما از پنجره بیاد داخل و تو  هم که هیچ وقت از مهمون سرزده خوشت نمی اومد .... یادته؟ .... بعضی وقتا هر نفسی که فرو می رود ریسک است و چون بر می آید بازهم ریسک است ....  اینجا تهران است .ساعت یک و سی و پنج دقیقه .... پرواز خوبی را برایتان آرزو می کنیم .... یا علی مدد .