کمتر از یک هفته ی دیگه تهرانم .... ولی روزای آخر سخته ... لحظه شماریش دیوونه ت می کنه .... بخصوص از وقتی تعریفای برف تهرونو شنیده م دل تو دلم نیست که برگردم .... دل تو دلم نیستا !! ... پنج شنبه ست و کافه نادری سومی که میس کردم !!! ... بهرحال خارج از تهران که باشی زبان مادریت یادت می ره ... نمی ره؟ ....
اینجا جاتون خالی بارون نموری می آد ... خیس نمی شی و می شی ... لطافتش رو حس می کنی ... اون بارونی که باید باشه .... تو ذهنم می خوندم (و I was walking through the best park of this little shit city) بارونو دوست دارم هنوز ...چون تو رو یادم می آره ...حس می کنم بیش منی وقتی که بارون می باره ...بارونو دوست داشتی یه روز (الخ) ....
فعلا خوش باشید با برف تهرون ....سلام همه تونو به فردریش ویلهلم می رسونم ...خیال راحت .
خب پس...کافه نادری هم از تنهایی در میاد...ما میخواستیم این هفته هم بریم گفتیم تو دیگه بیشتر از اینا حسودی درد نگیری فقط به خاطر همین نرفتیم (جان خودمان!!) ...سلام ما رو به نیچه رسوندی که حالا نوبت این یکیه؟؟؟؟ ببینم حالا اینایی که گفتم رو فهمیدی یا اینکه باید بدم ترجمه اش کنن به بیرجندی دی:))
آخ آخ دل تو دلش نیستا !! شنیده بودی می گن این تهران مهره ی مار داره؟؟! منم نشنیده بودم!:))
برف پارسالو یادته؟ دوسومش تا این ساعت اومده رو سر ما! ایشالا تو بیای قدمت خوب باشه بقیه ش هم بیاد!!
سلام منو به اینی که گفتی نرسون! به قول یه نفر، صنمی ندارم باهاش!!
اومدی یادمون بنداز جریان این تفتیشاتمونو برای یافتن آقای حسین پور (حسین زاده؟!) برات تعریف کنیم!!!
مــــنـــــتـــــظـــــــرتـــــیـــــــم :))))
دو حالت داره... یا تا برسی همه برفا آب شده یا انقدر گل شده که دیگه دیدن نداره !!! گفتم که زیاد دلت نخواد !!!
برف رو باید داغ داغ تماشا کرد... وقتی که می باره... ;)
شاد باشی