من این فیلم پری رو خیلی دوست داشتم ... بخاطر همین فیلم (که ۵ بار سینما رفتم دیدمش ) عاشق نیکی کریمی و مهرجویی هم شدم (در حد عشق یه بچه ی سوم دبیرستانی که البته در اون زمان خیلی احساس بزرگی می کرد و به نوبه ی خودش بزرگ هم بود ) ... همون موقعها شنیده بودم که پری اقتباسی از کتابی از یه نویسنده ی امریکایی ه !! و نمی دونستم اون نویسنده جی.دی.سالینجر نویسنده ی بزرگ کتاب بزرگ ناتور دشت ه! شنیده بودم اقتباس ... امروز اون کتاب رو (فرنی و زویی ) خوندم ...نمی دونم اقتباس یعنی چی دقیقا !! ... ولی خودش بود ....یعنی حتی دیالوگها ... شنیده م آخر فیلم نوشته ..ولی با این چیزی که من خوندم سینمایی شده و ایرانی شده ی همون داستان بود .... کامل .... رفتم فیلم پری رو شهرکتاب خریدم ... ببینم یه بار دیگه .... خب من همون موقع هم عاشق شخصیت داداشی بودم تو فیلم .... شاید حتی یه جورایی ازش تاثیر هم گرفته م .... گرچه زویی سالینجر از داداش یوسف مهرجویی جذاب تر هم هست و خب نیویورکی همونه دیگه ...منم غربزده ....
بعدا می نویسم در این مورد !
ولی این یکی فیلم رو دیگه جدا ندیدم !
پری؟ ... نمی دونم ... ولی دلم خواست اون کتابو بخونم ... نویسنده شو بگو ... باید جالب باشه ...
در اون مورد هم بنویس!
تیمسار دکتر جان. من یه فیلم سراغ دارم مال سینمای افغانستان اون دهه ای که در جنگ با شوروی سابق بود.. اگر احیانا فیلم کم آوردی یه بوق بزن!
خوب نیست مرخصیت تموم شه این یه دونه رو زمین بمونه.
دسته گل چی شد؟ آبیدی ؟
بعضی چیزا برای تو زندگی همیشه ادم رو یاد یه روز خاص ..حرف خاص ... خاطره خاص میندازند...این فیلم پری نه که منو یاد چیز خاصی بندازه فقط یاد این میندازه که من کی پس این ((گوشه دلم )) رو تو حرفام بیارم اخه...از اون کلمه هاس که هی داره خاک میخوره تو ذهنم...
منم می خواستم بگم نرگس این گوشه ی دلمو دوست داره!
توهم رو می بینی؟ نویسنده شو به اون گندگی نوشته! اون وقت من ... !
....، ... ........... ..
اگر حوصله داشتی، لینک زیر هم در مورد فرنی و زویی است.
http://intranet.kanoon.net/mkianpour/weblog/archives/uoeuu_u_oeuuu/
من ندیدم فیلمشو...اون موقع ما خیلی فینگیل بودیم..شما سوم بودی من به دنیا اومده بودم؟:دییییییی
ناتور دشتو منم سوم دبیرستان خوندم... البته به دور از چشم مامانم!چون قرار بود تو المپیاد شیمی شرکت کنم و مامانم هر گونه مطالعه غیر مربوط به جدول تناوبیو ممنوع اعلام کرده بود!!۱! به هر حال من هرگز احساس طغیانی و که بعد از خوندن اون کتاب داشتم فراموش نمی کنم... نکنه واسه همین تو المپیاد مقام نیاوردم؟! سعی میکنم کتابیو که نام بردی بخونم...
چه جالب! من همیشه فکر می کردم این المپیادی ها از مریخ اومدن و کتاب هاشون با ما فرق داره. مشکل اینجا بود که چون معمولا آدمهای فروتنی هم هستند و دوست ندارند شناسایی بشن فرصتی نشده بود با روحیاتشون آشنا بشم.
بهر حال از اینکه یک المپیادی در جمعمون هست به خودمون می بالیم. این جوری بار علمی وبلاگها بالاتر میره خیلی.
بنده هم شدیدا این جو علمی حاکم بر وبلاگ سورنا رو تبریک میگم...بهرحال شخصیتهای علمی اینجا جمع شدند خودش جای بسی خوشحالی داره واینکه علمش هم از نوع شیمیه دیگه حرفی نمی مونه برای گفتن ... فقط سکوت میکنیم به احترام شیمی به مدت یکسال و لذت میبریم دی:))
من از بحث بالاییه نفرت دارم. دارم دیگه ... تو فکر کن توش کم میارم ... از ندونستن نه ها ... از دونستن ... آرهههههههههههههههه از دونستن. دونستن .... اوکی؟ دونستن ....
.. . .. ...
اینجا رو باید از نظر آماری بی نیاز کنیم ... !
بد ترین قسمتش اینه که سلینجر بیچاره به شدت مخالف ساخت هر فیلمی از کتابش بوده بد بختی اینه دیگه جون به جونمون کنن ایرونییم!!!
راستی اگه علاقه دارین کتاب بالابلندتر از هر بلندبالایی رد هم بخونین اونم بعد فرنی و زویی نوشته شده و راجع به همون خونواده س