پریروز رفتم فیلم ما همه خوبیم ..... اثر بیژن میرباقری ... از فیلمهای جشنواره ی پارسال بوده ...
فیلم در مورد خانواده ای بود که پسر بزرگشان (که فرزند مهم خانواده بوده ، بسیجی بوده ، زن و یک دختر داشته ) چند سالی ست به خارج رفته و دوسالی است که هیچ خبری از او نیست .... فردی می آید و با نشان دادن عکس این پسر می خواهد فیلمی از خانواده بگیرند تا برای او ببرد .... درگیریها شروع می شود ...دختر خانواده که کار می کند و بخش بزرگی از اداره ی خانواده را به عهده دارد مخالف این بساط است .... پسر کوچک که ظاهرا بسیار شیفته ی برادر بزرگ است به همراه مادر جناح موافقان فیلم گرفتن را تشکیل می دهند و پدر که مخالف است در نهایت موضع بی تفاوتی می گیرد ... همسر و فرزند او نیز در حاشیه هستند ...همسر زجر بی همسری را در دل دارد و اسیر وابستگی اقتصادی به خانواده ی شوهر توان تصمیمگیری صحیح را ندارد ....
فیلم جهتگیری اجتماعی دارد ... فقر ،بیماری ، سنتهای خانوادگی ، فرار از اجتماع بی چشم انداز .....
بازیگران فیلم هر کدام شناسنامه ی مشخصی دارند و خیلیهایشان آشنا هستند .... مادر ایرانی ... پدر بیمار ... پدر بزرگ لال که همیشه روزنامه می خواند و به همه نگاه عاقل اندر سفیه می کند ... همه و همه به اضافه ی پایان درخشان فیلم از این فیلم اثری را بوجود آورده که به یکبار دیدنش می ارزد ...
خیلی هایشان آشنا هستند... نکته ظریفی بود...
نه انگار اینجایی!!
باز شروع شد...هی برو فیلم ببین بیا بگو...من دو سه شب پیش بود هوش مصنوعی اسپیلبرگ رو اونم از تلویزیون دیدم بازم طبق معمول فقط اول و اخرش رو...
حالا تو که میبینی فیلما رو بیا تعریف کن...اول و اخرش رو بگو همینجوری که گفتی من تا تهش میگیرم...دیگه لازم نیست برم یه بار ببینم
رسیدن به خیر... ظاهرا اینطوریه!!!!!!!!