خفته بر سیم خاردار ،بیشه ی بنفشه (و گوجه فرنگی)

اینجا سایکو-سوشیو آنالیز بیداد می کند یا می خواهد بکند

خفته بر سیم خاردار ،بیشه ی بنفشه (و گوجه فرنگی)

اینجا سایکو-سوشیو آنالیز بیداد می کند یا می خواهد بکند

یک سینه سخن دارم ،این شرح دهم یا نه ...

سانسور بد دردیست و خودسانسوری از آن هم بدتر ... وقتی با کسی صحبت می کنی و نمی تونی واقعیت تلخی رو که در وجودش هست بکوبی توی صورتش مجبوری پشتش صفحه بگذاری ...

نتیجه : غیبت با ادب همزادند .

لیوان خصوصیتی دارد که استکان ندارد .... آن گنجایش ۲۰۰ سی سی قهوه در هربار است ... انسان با همه ی انسان بودنش در یک روز حد خاصی قهوه می تواند بنوشد ...اگر لیوان یک کافه باشی روزی چند لیتر قهوه در روز به حلقت می ریزند ... آخ هم نمی گویی ... بخصوص اگر نشکن باشی حتی نمی شکنی هم .....

نتیجه :همان .

سه نقطه نقش بزرگی در زندگی امروز ما دارد ... وقتی .........................

نتیجه : همان .

زبان و گوش ... یک دست حصار شده در برابر باد هرجایی .... مرکز اخبار حقیقی و خطرناک است ....وبلاگ ،تلفن ، کتاب ،نه دست دارند نه گوش نه زبان ... از حقیقت کیلومترها دورند ... حقیقت با انسان است و با انسان راه می رود ... هرجا که انسان رفت .

نتیجه: همان .

نظرات 7 + ارسال نظر
نرگس دوشنبه 4 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 03:14 ب.ظ

اون لیوان رو که پر میکنند خالی اش هم میکنند... یعنی یک نفر میاد... ذره ذره لیوان رو که تو باشی خالی میکنه... و یا شاید یه سره سر میکشه ...اما خالی ات میکنه... یعنی وقتی ذات لیوان پر شدن و خالی شدن باشه صداش در نمیاد نمیشکنه...بدتر از اون اینه که تو یک لیوان باشی و پرت کنند و بعد بذارنت یه گوشه... خالی ات نکنند و تو آروم آروم از بوی قهوه یخ کرده... حالت بهم بخوره... که تو لکه های قهوه رو حس کنی که توی ذره ذره وجودت رسوخ میکنه... اینجا دیگه ذاتت رو دارن ازت میگیرند...
تازگیها بد گیر دادم به ذات...
نتیجه گیری: همان.

گل یخ دوشنبه 4 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 11:56 ب.ظ http://goleyakhe.persianblog.com

آره راست می گی خود سانسوری درد مزمن سخت علاجیه که ذره ذره آدمو از پا می ندازه... بعد از یه مدت می بینی فرسنگها از خودت دور شدی و تازه راه برگشتنو هم گم کردی... حالا هی بگرد دنبال چراغ با اون چشمهای کور....
سه نقطه واقعا نقش آرامش بخشی تو نوشته های آدم داره مثل این می مونه که وسط حرفهات یه فس عمیق بکشی!!!!!
خوبی لیوان به اینه که هم جا زیاد داره هم تحملش زیاده ولی خوب وقتی داغ می شه دیگه به این زودیها سرد نمی شه هر کیم بهش دست بزنه دستش می سوزه!!! چه خوب....

مریم سه‌شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 09:06 ق.ظ

چه جالب ... همیشه فکر می کردم خود سانسوری فقط برمیگرده به خود خود خود آدم ...

سارا پنج‌شنبه 7 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 04:36 ب.ظ

مشکل شاید برگردد به همان میل «کوباندن توی صورت کسی»...
نتیجه گیری: غیبت نه تنها با ادی همزاد است، بلکه گاهی حتی پشتش قایم می شود...!

لیوان خصوصیت دیگری هم دارد... اینکه هم می تواند «پر» را درون خودش بریزد و هم «خالی» را...
یاد بگیریم...

سه نقطه هم که... بر گردن ما حق دارد... آنهم نه یک ذره دو ذره... تا بخواهی...
...
شاد باشی...

[ بدون نام ] جمعه 8 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 01:31 ق.ظ http://taraneyeazadi.blogsky.com/

بیا اینورا همکار! شاید باهم بشه کاری کرد کارستان

دانشجو شنبه 9 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 08:45 ب.ظ http://www.2jordan.blogspot.com

سلام .لطفا حمایت کنید
http://www.freehejab.blogspot.com

مریم یکشنبه 10 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 09:36 ق.ظ

لینکهای روزانه ی تو خیلی خوبن.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد